1
Yorum
0
Beğeni
5,0
Puan
824
Okunma
Sanmak/
"güneşe benzeyen bir göz" dü yakan
hüzün gönlümde mayalanan bir derya ise;
güneşin rengindede buğulanır; dağıldıkça çoğalır aykırılık...
ayrılık, aykırı duruşun olmazsa olmazısıysa;
önce tutup sonra bırakmak gerek san’ı..!
sonrası, haketmeyenin göçü uzağa..
kalanın deli feryadı ne düne, ne dünden önceye
gelende bir ayna, gidende.
kırık şimdi, çeki düzen vermiyorum artık kendime
herkesin haketmeyeni gibi;
tüm haketmeyenlerimde
aklımın ve düşümün çok ötesinde
ikiye bölünmüş ay; karanlık ve soğuk gece
şimdi yansımıyor hiç bir aslın gölgesi..
kendi yokun gölgeside yitmiş,
yine yeniden hüznün makamı kalmış geriye...
5.0
100% (1)
Cevap Yaz