_________________işte önünde yazacağın masalın
özleyip, beklediğin zaman
boynu bükük orada güller
içinde gibi bir fanusun
cümle dikenlerini içine çekerek



her ah eksik, bakışları yerde
sadece kımıldayan silik bir çizgide
kaç ayak izi üstünde çizgilerin
yol boyu yılan delikleri
üstünden atlayıp, geçmeye çabalarım!


4. 12. 2003 / Nazik Gülünay
____________________________________-

Hep "iki arada, bir dere de" ikilemler de bıraktılar, bizi yönetenler. Kendilerine güvenip can bildiklerimiz de yaptı bunu zaman, zaman. Her şeye rağmen insanın hakkettiği, karşılaşması gerektiği bir kader değildir, bu davranışlar. Bari bunu bilsin, buna göre kendi duruşunu sorgulayıp ayarlasın insan. Bu beklenir aklı olan insandan. Olası, tesadüfen tökezlediğimiz anlar ve yerler olabilir; ama o yer ve anları unutmamalı insan.
Emeğinizi ve çabalarınızı her zamankiler gibi taktir ve tebriklerimle kutlayıp selamlıyorum dost şairin NAZİK GÜLÜNAY. Kemal Polat

Şairim,
çözemedik bu kez şiiri.
Gerçekten çok üstü kapalı geçmişsin bu kez.
Ama,
hayatın zahmetli yolarında,
çocukluktan büyüklüğe bir yolculuk düşüncesi uyandırdı bende nedense.
Öyle hissettirdi.

Bir solukta okunan ama epey düşündüren dizeler
ustaca kalem vuruşlarıyla okuru kucaklıyor.
Teşekkür ederim saygılar.