beni yakaladım
bir ağacın yaprağına asılı
düşüncemde düşürdüm yere
ayakları üstüne düşsün
soyulsun yılan gömleği
girmesin
bir çirkten diğerine


su düz
yeşil otlar arasında
su, kelebek şarkısı söylüyor
değirmenden bostana
kelebek avcısı beni yakaladım
çekirge kovalıyor
umurunda değil
gökler savaşıyor


hava temiz
uzun kavaklar arasında
ellerim kopardı bir yaprağı
ezdi sevgisiz


karıncalar tırmanıyor söğütlere
beni yakaladım
düşünmek istemiyor yarını


oda, yaz
sinekler dışarda
kuyruğunda ineklerin
dil yaratmak istiyor
gözleri yumuk
yüreği uyanık
bir de yeni nota şarkı dinleyin
beni yakaladım


kavaldan bağlamadan yanık
ağlıyor
kilitli dört duvar arasında
elleri onun değil
ağzı, ayakları, yüzü
tutsak,
beni yakaladım
ev adında hapisanede



inadına yürümek istiyor ayakları
elleri bir şeyler yapmak
beyni düşünmek
yüreği sevmek
vuran eller kaçıyor
koşuyor
sınır olmaz duvardan


taş ve demirden güçlü insan
dağ yaratamaz onu
dağ yapar
irktiği
toprak taneciklerinden
ve çamlığa dönüşür
su ulaşamaz düzlük
dersin
herkesi bir gören var
can içinde yaşayan..


27. 05. 1986 / Nazik Gülünay