4
Yorum
28
Beğeni
0,0
Puan
596
Okunma

unuttuğun bir şiir vardı hani kitap arasında
görmedin nasıl büyüdü kol saldı
çiçek açtı
ne baharlar ne kışlar gördü, sarardı dondu
nasıl bir yoldu yürüdüğün
şiiri arkana aldığın, unuttuğun
ara sıra gördükçe anımsadığın
o rengini soldurduğun sokakta
ben de unuttum başlığı neydi
ne anlatırdı içeriği
ama bir gül yaprağı vardı üstünde
kurusa da rengini soldurmadığım
bilirim ama aşktı başlığı, sonu
bakışı kaldı aklımda hep, duruşu
adımımı etkileyen
yılları kapsayan duygu seli
nerde rastlarım yine, bilmem
hangi şiir kitabında güler yüzüme
yılları sürüyerek eteklerime
acaba o gül duruyor mu yerinde
senin durmadığın belli
o hiç çekinmediğimiz resimde
bir sürü karanlık geceler
ay yansımaz yüzüme..
05. 02. 2024 / Nazik Gülünay