KAN/AT




Titrek kalır şiir
Akar zaman
Kar döker mevsim
Sarkacında döner saat…



Saçlarında papatya beyazı
Çatlak kalır dudakların
Kurur kelimeler
Kemirgen söylenmemişliğin güncesinde…



Az sonra saracak hayallerin
Sararacak tüm sokaklar
Eski öpüşmelerin ıslaklığı kalacak
Ayaza dönecek belki mısralar…





Saçaklarımızda eski sarılmalar
Kuş ürkekliği rüyalar
Sarkıtlar büyütecek sevmeleri
Daha dün gibi düşerken düşlerime….




Kış yağacak sokağımıza
Aralıkta kalan kapı üşürken
Paslı zillerin adressizliği duracak
Metruk mektupların sırdaşlığı yanarken…



Sen eski resimlerle elimde
Akarken alacakaranlık
Sunaklarına sunduğum suskunluk belki büyüyecek
Önce ürkek güvercinler geçecek
Bir akşam vakti karşılaştığımız gün gibi…




Vakitsizdim tesadüfsüz sevdim
Aylardan aralık
İçimde sesin
Çat kapı geldin
Öyle bir gittin ki ...
Yandı tüm sana uçan kanatlarım…
.
.
.