Terk edip gidişinin bugün kırkıncı ayı
Günleri teker teker sayar oldum nerdesin
Deli gönlüm günbegün aldıkça dertten payı
Nefes almaktan bile cayar oldum nerdesin

Nasıl da kırıp gittin tutunduğum tek dalı
Hep tersine çıkarttın açtığım onca falı
Hayatımdan dışladım şimdi yeşili alı
Tüm renkleri siyaha boyar oldum nerdesin

Sensizlik rüzgârında yaprak yaprak savruldum
Kor düştü yüreğime yanıp yanıp kavruldum
Son yudumu içilmiş kadeh gibi devrildim
Bu aşkın semasından kayar oldum nerdesin

Tanıdığım kim varsa kesip attım selamı
Muhabbete gem vurdum dizginledim kelamı
Geçmiş güzel günlerden bulmak için belamı
Anıların altını oyar oldum nerdesin

Geceler zehir zıkkım gündüzlerin tadı yok
Bu sensiz yaşantımda mutluluğun adı yok
Beni azat edecek hiçbir hâkim kadı yok
İdamlık yeleğimi giyer oldum nerdesin

Bir tek senken taptığım düşlerimin ilahı
Ters geçirdin başıma aşk denilen külahı
Bu onmaz dertlerime medet bilip silahı
Alnımın şakağına dayar oldum nerdesin

Ruhum deprem sonrası öyle büyük hasarım
Bir çileden kaçarken ötekine basarım
Böyle giderse şayet ben kendimi asarım
Ecelin gel sesini duyar oldum nerdesin

Sensiz geçen her anım benim için ziyandır
Gittiğim yol aşikâr akıbetim ayandır
Bu şiirim son ihtar bil ki en son beyandır
Bu çilekeş canıma kıyar oldum nerdesin

Gittiğin günden beri şair yüreğim kırgın
Kalemim yazmaz oldu ilhamım sana dargın
Yokluğunla harpteyim bedenim yorgun argın
Aydurmuş’u toprağa koyar oldum nerdesin

Mutlu Aydurmuş