Ormanın birisinde bir tavşancık yaşarmış
Bu tavşancık kendini çok beğenmiş biriymiş
Sorsan bu diyarlarda en hızlı o koşarmış
Gerçekten de bu tavşan hem hızlı, hem diriymiş
Komşular bu kibirden başlasa da bıkmaya
Cesaretleri yokmuş karşısına çıkmaya

Tavşanın bu kibrini kaplumbağa da duymuş
Onunla yarışmaya karar vermiş cesurca
Oysa ki kaplumbağa hem yavaş hem de toymuş
Tavşanı yakalamak sürermiş haftalarca
Yine de tavşan ile yarışmakmış gayesi
Yazılsın istiyormuş cesaret hikayesi

Kaplumbağa tavşanı bulup meydan okumuş
Gel yarışalım demiş bakalım kimmiş hızlı
Tavşan gülmüş hunharca kahkahayla şakımış
Peki koşalım demiş biraz yarım ağızlı
Kaplumbağa demiş ki bu kadar mağrur olma
Sonra ben kazanınca sakın sararıp solma

Bütün orman toplanmış derken başlamış yarış
Tavşan birden fırlamış bir ok gibi uçarak
Kaplumbağa arkadan yürümüş karış karış
Tavşan gözden kaybolmuş mesafeyi açarak
Ardına dönüp bakmış ne gelen var ne giden
Demiş şurda birazcık kestirmeyeyim neden

Tavşan ağaç altında uyurken kibiriyle
Elbette aklı körmüş mantığı ise sağır
Sebat eden başarır sözünün tabiriyle
Kaplumbağa menzile yürümüş ağır ağır
Tavşan uyandığında bir göz atmış etrafa
Arkasına bakmış da bakmamış ön tarafa

Tavşan demiş yarışa bir son vereyim bende
Kendinden emin halde hedefe doğru koşmuş
Ama bir de ne görsün kaplumbağa en önde
Tavşan son bir gayretle koşsa da artık boşmuş
Kaplumbağa yarışı çoktan bitirmiş bile
Tavşanın üzüntüsü dolaşmış dilden dile

Kaplumbağa tavşana dönerek şunu demiş
Bir işte sonuç için kararlı olmak gerek
Ve kibir zayıflıktır unutma bunu demiş
Her masaldan mutlaka biraz ders almak gerek
Azim ile yürüyen zorlu dağlar aşarmış
Kibir ile yürüyen düz ovada şaşarmış...

Mutlu Aydurmuş