Dinle beni evlat, diyeceğim var
Demezsem vicdanım hesap soracak
İnsanlar gerçeği etse de inkar
Hakikat karaya vurdu vuracak

Hırs tayları dolu dizgin koşuyor
Az biti kanlanan dünü boşuyor
Dalgalar kabardı deniz coşuyor
Hakikat karaya vurdu vuracak

Rağbet düzenbaza, itibar puşta
Kapandı kapılar akıla, rüşte
Bir son vermek lazım bu sergüzeşte
Hakikat karaya vurdu vuracak

Kimisi çiğnerken kov cikletini
Kimi gıybetle yer insan etini
Görmeden dünyanın hidayetini
Hakikat karaya vurdu vuracak

Hak getire artık örf, adet, haya
Hamur aynı ama bozuldu maya
Lüzum yok bu işte kahin olmaya
Hakikat karaya vurdu vuracak

Kula kulluk için yarışanlar var
Şeytanla dost olup barışanlar var
Toparlamak gerek yol az, vakit dar
Hakikat karaya vurdu vuracak

Bir cümle methiye beş cümle ima
Oysaki dostlukta olmaz dilemma
Akılsıza akıl vermek güç amma
Hakikat karaya vurdu vuracak

İnsan olmak lütuf, eziyet değil
Can yakmak, kalp kırmak meziyet değil
Bu vaziyet iyi vaziyet değil
Hakikat karaya vurdu vuracak

Sevgi bahçemizi bürümüş hiddet
Sokakta, okulda, hanede şiddet
Böyle gitmez devran bitiyor müddet
Hakikat karaya vurdu vuracak

Sorsan herkes dürüst herkes hatasız
Elbet riya sonsuz yalan kotasız
Ama kaptan çaylak gemi rotasız
Hakikat karaya vurdu vuracak

Çürürken kainat denen mahpusta
Gün ziyanda geçti, gece kabusta
Ve gemi su aldı bu okyanusta
Hakikat karaya vurdu vuracak