Akşamcı sohbetlerinden kalma alışkanlıklar
Çakır keyfi denir ya hani
Sohbette hep aynı ilk ve sonlar
Depresif yüz mimikleri
Umutla başlayan perperişan ömürlerin çizgisi
Hayali bile beter
Saç sakal karışmış yine Necati baba da
Bardak dibe gelince,dağıttı şeklini şemalini
Hep aynı trajedi, seyretmesi bile acı
Boşken dayanılmıyor, bardağım bi!de dolu olsa hani


Bu siyah entarili, yağmur yemiş cümlelere
Yıldızları bile soymak gerek
Çıplak kalmalı fecr’e


Kaçak ezberlerimi çağırsam
akıl kârı değil ki
Nasıl olsa çok geçmeden
Unuturum pürtelâş!


Derken...

Sen çöküyorsun masadaki dolu sandalyelerin birine
Kalbur zamanın ötelerinden
Derin bir nefes çekerek üflüyorum hayaletine
Boşvermişliklerime



-yürüdüm
-yürüdüm



Sahili bir hayli voltaladım
Adeta
Kumlara nikah tazelettim


-ileri
-geri


Martılarda olmuyor geceleri
Ne soğuk akşamcı masalarının az ötesi
Şu an
Lethe Irmağı’na gitmek için nelerimi vermezdim
Biz de şansta yok, kar da yağar şimdi


Dur!

Sanırım yıldız kaydı
Aşina, bilindik, yine aynı dileklerden tuttuk mu?
Faraza tutar ya hani;
Hani öyle
Kıvırıp yüreğimi...
Yüreğinin üzerine katlıyorum
Sırtım vuruk içinde, yara-bere
Cidden istediğin bu ise
Fa r k e t m e z
Unuturum ben, unuturum seni
Öyle ki; sen bile anımsamazsın seni.


Necati baba! kaçıyorum ben
Gelmedi mi eve dönme vaktin,
Hadi sen de yine kızdırma yengeyi
Doldu dertler şişeye, hepsi bitti
Haklısın ... ah!
Az önce benimde aklımdan geçmedi değil
Güneşi beklerken
Lethe Irmağı kenarında volta atmak vardı şimdi
... di’mi




Şiir; Ses: Funda Mavi
[ŞİRİN KELEBEK]