ne uyurum sabahlara dek
ne geceler görür suskunluğumu
gün de çekildi penceremden
korkar oldum gecelerden de


erisin kışın karı bitmez hoyratı
keşkeler öc alsın artık özleyişlerden
odalar bitti ve bütün merdivenler




çıkış ümidi yok oldu
güzel düşümden


Gönlünü limon gibi sıkan tenhalarda yanıp tutuşan kardeşim..
Üzerinden mevsimler gecen sevginin bahçesine düştüğünüzde bununuzun direği kırılır ya ,uçra mekanlarda bir iki satırla hüznünü dağıtır insan.
En son satırıda " Nerdesin ah yad-ı hayali yar dedittiriyor. Seni söyledim ..Diyerek.
Var olan şu ki bizi yokluğunda üzenler var.
Güneş görmeyen zindanlarda zülüf yüze dökülse ne çıkar.
Dil söyledimi zehirliyor masumluluğu..
Oysa günaha şansı olmayanın sadece masumuyeti var.
Anladım ki bu dünyada gönülden feryad edenlerin ,bizim gibi masumiyet hakları bile yok.
Ey suskunluğun şairesi!
Susma dünyanın bütün yaşanmışlıklarına.
Feryad et sessizliğe duyuramadığın ahına inatlaşırcasına.
Aşkın tamınına şöyle yaz.
Narınla yanmayan her yürek eksik kadı de.
Bitsin artık cümleler
Her harf bir araya gelir ama anlatamaz gece yangınında gözlerindeki tufanı.
Kaç yangın daha kaç şiir kıvılcıma deger.
Hep beraber düştük biz bu ateşe KELEBEK..
Ne gördük düştüğümüz cehennemi.
Gelmedi bir nazarına bin canımızı verdiğimiz sevgili.

Can Kardeşim ..Sesindeki hüzün çok derinden etkiledi beni..Bazen bunu bilerekmi yapıyorsun...Tebrikler Kelebeğe..Can Dostta..



KEMAH_LI tarafından 9/20/2013 3:07:13 PM zamanında düzenlenmiştir.

Her yiğidin ayrı bir yoğurt yiyişi vardır derler ya hani,
işte o misal,
şiirleri yorumlama şeklimiz de değişik bizim...

Birileri fısıldadı mı şairin yüreğinden dökülüp gelenleri kulağımıza,
sanki sihri bozuluyor, samimiyetin mahremi zedeleniyormuş gibi geliyor.
Kelimelerden, cümlelerden, şiirlerden ilk biz duymalıyız,
ilk biz anlamalıyız,
ilk iz paylaşmalıyız duyguları...
Öylesi bir başka güzel oluyor...

Bu nedenledir ki,
seslendirmelere kulak vermeyi biz,
şiirin kendinde ararız gönül esintilerini...

Amma!...
Bu şiir başka olmuş...
Sözün özü;
seslendirme şiirin önüne geçmiş...

Sevgi,
hasret,
acı,
gerçekten inanılmaz bir hüzün esintisi ile seslendirilmiş şiirde...
Bir kaç kez dinledim...
Döndüm dolandım, geldim yine dinledim...
Şimdi de dinliyorum...
Sonra da dinleyeceğim...

İçeriğine girmeyelim de,
güzelliğini bozmayalım şiirin...

Hep böyle orijinalliği,
sevimliliği,
tatlı hüzünleri ile kalsın yüreğimizde...

canda cansın!!sen
daha nöbetimi bile devretmedim
günüme
şiirin
anıma nefesin düştü!!

benim hiç bıkmadan uğrak vereceğim tek gönül bahçesi
emeğine
yüreğine vede asilliğine
saygımla can
öpüyorum şiirinden yüreğinden..