Ayrılık bir saniye ama ‘’acısı’’ çok saniye! Ahmet BATMAN

Gözlerinin eşiğinden düşerken saçlarım
Martılar ö l ü r yağmur altı bakışlarında.
Sonra
Uzaklardan bir çığlık yankılanır başucumda
Ve ben d u y a m a m
Vuslatına sağır kalmış kulaklarım k ı s ı r haylâ!







Dün gece rüyamda yine seni sevdim.
Haberin yoktu.
Sen u y u y o r d u n!







Gökyüzünün kenarından sallanırken bakışlarım
Alnıma düşen günahlarımdan başladım infaz edilmeye.
Ve hiçbir sevabım yoktu benim.
Ben günahkâr olmaya seni sevmek ile başlamışım.



Ruhumu resmederken gözlerine
Bir çığlık tuttu yakamdan!
Ve sonra başladı tufan.
Şimdi bana yaşamayı öğret
Cehennemin tadına bakmadan.
Sonra kopar zaten kıyamet!



Karıncanın ayaklarına bağlanır basiretim
Ne zaman seni sevmeye kalksam
Kör ateşlerde yanar yüreğim
Çırpınırım, g ö r m e z s i n…



Oysa daha dün gibi aklımda ‘’seviyorum’’ deyişlerin.
Şimdilerde yokluğunun sesi vurur kıyılarıma.
Sensizlikten öte
Bir ayrılık düşer payıma!
Şimdi gel de otur ağla(ma).



Kirpiklerinin kapı aralarından düştüm kaldırımlara.
Artık yokluğunu yürüdüğüm her yol cehennem bana.
Ve caddeler ıslak!
Ne zaman kaybetsem kendimi
Bir köşeye sıkışır bedenim s ı r ı l s ı k l a m.



Ki sen gittiğinden beri;
Yokluğun kırılır dilimde!
Ve bir Anka intihar eder avuçlarımda.
Biraz daha ağlarım.
Geceden kalma gözyaşlarımla.



Aslında
Toprakları kuruydu bu şehrin.
Sen gittiğinden beri
Mavi, mavi ölmeseydi sabah.
Ve ulu orta soğumasaydı ölüm koynumda
Bir parça fazla severdim seni hâlbuki!