Hükmü ayrılıkla verilmişse bu sevdanın
Ben seveyim, sen git… *

\






Bir intihar şafağında
Gecenin rahminden düştü ayrılık!



Aklımın dar sokaklarında seni kaybettiğimden beri
İçimde binlerce şehir ağlar.
Ve bir martı ıslık çalar gözlerim taa içinde.
Şimdi biraz(cık) devril ömrüme
Bir adım sonra g i d e c e k s i n.



Simdi siz duya bilir misiniz içimde ki feryadı?
Hayatın bir köşesinde kıvranırken kimsesiz yanım
Dindire bilir misiniz yüreğimde ki sancıyı?
Teselli edin beni lütfen.
Ç a r e s i z i m!



Sırtımda koca bir günah
Ellerim ıslak.
Ceplerim gözyaşı dolu.
Şimdi bana her yer yokluk
Her yer ayrılık!



Çömez bir zamanın eteklerinde ağlarken
Diz boyu gecelerde kısılır sesim.
Sensizliğin karanlığı içime damlar.
Biraz ü ş ü r ü m.



Yokluğun kalabalık
Yokluğun boşluk!



Yarınsız bir türkünün kambur sesinde tükenirim.
Kimi zaman ağlamaklı.
Peşkeş çekiyorum gülüşlerime
Öldüğüm yerden sayıklıyorum
Sen diye
S e n… Diye!



Yarınsız bir aşk
D-ünsüz bir ayrılık!



Sen bilir misin?
Kaç kez ıslanırım sensiz
Bu kentin çetrefilli sokaklarında.
Ve çoğu kez kirpiğinde sallanırım
Senden h a b e r s i z.



Şimdilerde
Kundaklıyorum geçmişimden kalma acılarımı.
Ve sandıklara kapatıyorum yüzümün öteki yanını.
Zaten bu aralar hayalin uğramaz gözlerime, o ayrı.



Gözlerimden taşıyor bu şehir ağır, ağır.
Ve çığlıklarım duyulmuyor ötelerden.
A n l a
Sensiz yaşanacak gibi değil bu ömür
Hadi biraz öldür beni
Zaten pek tadında ö l e m e m.