Birileri değil; cesur, çağdaşlık ülküsüne inanmış, vatan bildikleri torakları canlarından aziz bilmiş, insanının kula - kulluk etmesini içlerine sindirememiş, kapkara bir cahiliye dönemi yerine aydınlanmış ne istediklerini bilen cesur ve çağdaş insanların yetişmesini sağlamak için öncelikle suların kendi yataklarında düzgün ve özgür akmasını sağlamıştı bizim öncü kaharamanlarımız.
Vurdumduymazlıklarımız, gaflet uyukusuna dalışlarımız, önyargısızlık yerine, bireyselliği öne çıkarışımız, biraz değil çokca da yalakalığı meziyet belleyişimiz, kazma kürek ellerinde suların yönünü değiştirmek için başında bekliyenlere nimet gibi fırsatlar sunuşumuz bu gün içine düştüğümüz toplumsal çöküşü sağladı pusuda bekleyenlere. Bu sonucu elde etmek isteyen kara düşünceli, kötü amaçlı, amaçlarına uygun "kula - kulluk" ve esaret rejimini kurmak isteyenler hep vardı. Bu gerçeği görmeyen, önleyemeyen insanlar, kara düşünceli yobazlık şampiyonu, sahtekar inanç sömürgeni, sahte demokrasi ve siyaset bezirganlarının eliyle yazılan acı ve kötü kaderleri, bu gün olduğu gibi yaşamak zorunda kalırlar.

Kulun, kula yazdığı kaderi bozup etkisiz kılmanın mutlaka ödenecek bir faturası vardır. Özgürlüğe çağdaşlığa, mutluluk ve esenliğe kavuşmak isteyen toplumlar cesur ve atak olmak zorundadırlar. Ecdatlarının, atalarının, kendileri için kurup hazırladığı esenlik mutluluk ve özgür yaşamı geri isteyenler, ellerini taşların altına sokmak durumunda ve zorundadırlar. Aksi halde, kula - kul olmaktan kurtulmanın başka hiç bir yolu yoktur. Erişkin insan ; açlığını gidermek içi ağlayıp feryat eden bebelerden örnek alsın, bebeler kadar cesur olsunlar hiçolmaz sa.

Esenlik ve mutluluk dileklerimle kutluyorum sizi Nazi Gülünay. Kemal Polat



kempol tarafından 11/9/2013 2:43:26 AM zamanında düzenlenmiştir.

Su akacağı yatağı bulur demiş atalarımız.
Bulmasına buluyor da,
epeyce bir zahmet çekiyor,
dolanıp duruyor yaşadığı coğrafyayı...
İnsan da, su misali işte,
şairin dediği gibi...
kıvrım kıvrım akıyor...
Çok engeller,
çok yılanlar,
çok çıyanlar çıkıyor önüne...
Tutacak bir el,
yaslanacak bir omuz gerekiyor bazen...
O anlarda da;
kocaman bir soru işareti gelip dikiliyor düşüncelerinizin önüne...
Neredesin?...


Renkler soluyor maviden sarıya doğru...
Sendeliyor umutlar zira...
Neredesin?

Şair;

bir yandan içine yolculuk yapmış

yılların umutlarını

hüzünlerini anlatmış

ve geleceğe yüklediği kaygıları

anlatırken toplumsallaşmış

umut olsun istemiş

doğacak güneşin getireceği

aydınlık günlerin

mutluluk olsun dilemiş

gece gökyüzüne yayılan Ay'ın

insan siluetleri geçti

gözümün önünden

her dizede

tebrik

ve

saygılarımla düşündaşım