gece ağır bir roman gibi çöküyor üzerime,
gözlerime değiyor karanlık betimlemeler,
içimde dolaşıyor bilmediğim karakterler,
ve anlamadığım dilden durmadan endişeli sevişmeler
sonrası kurgusu hep çatışma ile süren hikayeler
ve bu hikaye nerede biter,
hangi gecenin sokağına demir alır bilmiyorum,
bildiğim tek şey, bu romanda
intihar bir düş gibi sürüklenip gitmek.



ve giderken tıpkı dümenini kaybetmiş
bir geminin kaptanıyım sanki.
kendimi bırakmışım fırtınanın tesirine
ve bu fırtına, ve bu alabora ,
bu gemiyi nereye götürür
hangi aysberge vurup
hangi kıyıda çıkaracak bilmiyorum.



bilinmeyen o kadar çok şey var ki
bu romanda,
donup kalıyorum nedense
her paragraf başında
ve her hikayenin sonunda.


Diyarbakır/kasım 2013