ANNEMOkuma yazması yoktur annemin Cahil mi cahil bir kadın. Ne söylersen söyle, Bildiğini yapar yine de. Diyecek yok hamaratlığına, Bir ordu gelse eve, Hazırlar hemen sofrayı, Aç kalan olmaz, doyurur her birini. Ama yine de Çok cahildir benim annem. Anlamaz hiç halimden, Duyarım hep aynı Kırk yıl önceki sözleri. Ramazan bayramı, ikinci sabahı, Konuşurken kendimle, Şeftali soymuş, getirip koydu önüme. Şair mi olacaksın hayırdır? Dedi, Tatlı bir tebessüm ile. Şimşekler çaktı beynimde, Başka bir dünya açıldı sanki O an gönlümde. Anladım, Okuyup üflemişti yine. Utanıyordum kendimden, Farkına dahi varamadığım cehaletimden. Biraz geç oldu ama İyi ki verdin dersimi. Anladıkça şimdi, Bir başka seviyorum, Canım annem seni. KEMAL ALKAN |