Ben doğdum doğalı bizim hanede
Evimizin sadık dostu fakirlik
Bin kere kovsak da gitmez yine de
Sağlam yere sermiş postu fakirlik

Gümüşhane nere İstanbul nere
Geçim derdi deyip geldik bir kere
Ayağa kalktıkça düşürüp yere
Yine üstümüze bastı fakirlik

Bilmem bu kaçıncı ömrü fedamız
Kaçıncı hayale aşka vedamız
Gayrı bağırsakta çıkmaz sedamız
Sesimizi bile kıstı fakirlik

Kimi var hayatı hep zevk-i sefa
Kimi dert çekmedi belki bir defa
Bizim ömrümüzün her günü cefa
Demek ki bizlere hastı fakirlik

Ne evde huzur var ne cepte para
Geceler zemheri gündüzler kara
Toz pembe düşleri çekip de dara
Sorgusuz sualsiz astı fakirlik

Bizim için dertler artık sıradan
Değişmez seneler geçse aradan
Yazımızı böyle yazmış yaradan
Kaderin bizlere kastı fakirlik




DİP NOT:
Paran varsa cebinde sevenlerin çok olur
El üstünde tutarlar övenlerin çok olur
Paran bittiği vakit dostlar bir bir yok olur
Demem o ki zenginsen ağa da sen paşa da
Fakirsen selam vermez dilenci de poşa da


Mutlu Aydurmuş