Bir martının kanat çırpınışlarında kaldı sessizliğim
hava soğuk sokaklarda bir deli rüzgar esiyor
yağmur caddeleri döverken kaldırımlar susuyor bu işkenceye
masum bir kedinin sokak köşesinde titreyerek bekleyişi ilişiyor gözüme
soğuk taş duvarlara dayanmış şefkat bekliyor inleye inleye...

Bak görüyor musun ıslak kaldırımlarda koşuşan insanları?
nereye gideceklerini bilmeden kaçıyorlar sağa sola
gidilecek yer varmı ki insana kendinden başka?

Uzuyor yollar bir bir ardı sıra peşpeşe
seni bekleyen bir deli aşık bakıyor pencerede
masumca susuyor dilinde plesenk ettiği sessizliğiyle...

Umarsız dökülüyor yaşlar gözünden damla damla
her damla eşlik ediyor yağan yağmura
ıslak gözleri buğulanmış kör bakıyor boşluğa
işte o an hayalin vuruyor buğulanan cama...

Soluksuz dinliyor yağmurun sesini
yüreğinin sessizliğine eş deli eden betimlemeyi
vurgun yemişliğin acısı kanatırken yüreğini
hara düşen bir aşk yakıyor gönül kafesini
o şimdi sonsuzluğa mahkum edilen bir sevdanın yitik neferi...

Haykırışlara eşlik ederken çaresizce bekleyişler
ayağında pranga sürüklüyor bu yorgun bedeni
düşlerden gelen sevgili duyuyor musun sesimi?
görüyor musun gök kubbe altında sana uzanan ellerimi?..

Hülya Akyıldız