11
Yorum
19
Beğeni
0,0
Puan
2074
Okunma
Zaman dilimi gökten
Bir yudum toprak kokusunu
Nefesine öyle bir sıcaklıkta bıraktı ki
Artık kaçamıyor
Başıboş esen rüzgârın kökleri
Kanatlarında duruldu
O artık heybesinde bir tek
Toprak kokusunu taşıyor
Yıllar bir gününe haset
Günün yıllara kısmet
Mavi kelebek
Etrafındakiler ellerini uzattıkça
Soğuk ve uzak davranarak
Bakışlardan sürekli kaçan
Özgürlüğün kaşısın başını
Ya sen,
Ey toprak kokan adam!
Gün gelirde sensizliğe, siz alıştığınızda
Bilin ki ben sizi seviyor olacağım
Kapalı gözlerimde
Fısıltım kulağına
Seni sevmeler sevilmek için değil
Dokunmaya hassas ruhiyede
Zor olsa da
Kelimelerim ve ben sessizleşiyoruz.
Ümmühan YILDIZ.
Cevap Yaz