Ruhunun sürgünlüğünde
Puslanmış çöllerde dolaşma Bayım
Bir gülüş acıtmadan
Tatlı su vermek istiyor dudaklarına


Haberiniz yokken
Seyre dalar naif şekilde gözlerim
Duygularınız serinkanlı gözükse de
Tek bir kelime söylenmeksizin
Yüzünüzde haykırır kırgınlıklar


Anlat, benliğinde keşfettiğim
Sayıklayarak düşen yaprak bulutunu
Dışarıda karşı konulmaz
Yakışıklılığın ve uzun boyun muazzam
İçeride yeşil gölgelerinde gizlenen
Savaşın enkaz yakıcı izleri


Kaybolma yoğun sigara dumanı ardına
Dağınık sarhoşluğun düşer önüne
Sarıldığın buz kovaları ’’ dinlemek istemeyeceğin’’
Yazılmış yarım cümlelerle dolu


Bitir öykünü hatırlamayana inat
Ortaçağa özgü gizemli duygular kalmamış
Caddede ilerlerken bak şehrine
K ö h n e sessizlikler hızla hayata geri dönüyor


’’Çölün ortasındayım’’ İmkânı yok deme Bayım
Yalnızlık sürecinde seneler birbirini kovalıyor
Dalgın tamirci boşlukta yaralar kendini
Dön yeniden h a y a t a
Bir gülüş bir kıvılcım acıtmadan
Tatlı su vermek istiyor dudaklarına.


Ümmühan YILDIZ.