bölüşülmüş vakitlerin tek bütün vakti/sin......!



sağır soğuk yarılacak bir daha/ki ayda
yağmurun keskin üflemesi doğacak topraktan
aykırı düşler yalpalarken pus kokulu kışın uyanmasında
ben senin sokak lambanın gölgesinde şiirler toplayacağım........


ne güzeldir resimler dikmek kar beyazına
ıssız caddeler voltalar kışın şehrin yalnızlığını
sarhoş şarkılar geçerken meyhane kokusundaki yoldan
etrafında tel örgülü aşklar serilir umutların alkol ağlamalarında
ve sızı kalır yaşamdan bir tek gecenin yosma siyahına
ardına kadar açık bir şubat hapşırması kadar güzeldir seni kışta yaşamak
üşüyen düşler vardır yurtsuz şehrin kanatlarında
kaygılı terki yansımalar düşer kaldırımın ıslak yüreğine
ve teninde yıkıla yıkıla özlerim kışın içinde kışın her vaktini...........


paltosu kristal kıpırtılı camekanlar buğulu sevgili
ne güzeldir o buğuda ellerinin izini görmek şimdi
boyacı çocukların titremesinde kapanıyor sinemalar
akşama düşen tiyatro perdeleri ağır küf kokusuyla açık hala
argolu bir ayaz öksürüğü gibi dımdızlak soğuyor kış
ve yüzüme düşüyor rüzgarın öyküsünde saçların.......................



varoşlar çamurlu sabahların ezanına hazırlanıyor
çocuklar lastik ayakkabıların donuk adımlarıyla düşecek yola
deniz kıyısı şehir otomobillerle düşerken demir parmaklı bahçelere
onlar soğuk kışı kaskatı dişlerle taşıyacak okula
görüyorsun/ki sevgili o çok sevdiğim kış bile eşit olmuyor çocuklara
ve masallar çokça anlatılır beyaz yada ıslak mevsim adına
aşk ama aşk yüreklidir soğuk tabiatın gizlerinde
bir kıyafette tek beden sevgililer akar tenha bilinmezde
göz göze gelirken yürümenin basit bir yerinde
dudaktan dudağa yarılır sarı sıcak
ve akıcı zaman aklın bir yerinde tıkanır kalır
sözcüklerden daha özgürdür öpüşmek o soğuk vakitlerde
uzak bir melodi takılır gökyüzüne
yıldızlar yoktur ama bulut ardında sevgiliye kırparlar kirpiklerini
bahara daha çok ezanlar okunacaktır artık
yani yaşam bu girintili çıkıntılı mevsimde sır olmaya çağıracaktır insanı.........



sevgilim annem babam dostum yarenim kış güzelim
senden kopardığım bir kış şiirinde balıklı mısralar yüzdürdüm sevgililere
kestaneler çoktan kızardı sobalı evler bacalarından salıyor isli yorgunluğu
dağınık sohbetler hala var sanırım bazı damların altındaki kış sıcağında
bildiğim istediğim beklediğim bir hayat uyanıyor mevsimin ince pusunda
şarkılar yine aynı insanlar kırılgan düşler maviden gri
yanı/başımda ayarı sana kurulu bir saat
ve dinliyorum kuşların mevsime değen kanat çırpmalarını...................

kışı topluyorum şimdi en güzel sessizlikten........