0
Yorum
2
Beğeni
5,0
Puan
813
Okunma
Bir ney’in acı sesi oluyorsun bir an;
Neyzenin üflediği nefese gizlenmiş özlemin,
Kulaklarımdan dökülüyor kalbime,
Pare pare.
Neyzen üflüyor;
Özlemin yine deprem etkisi,
Bu yıkılan düş’ler benim.
İçinde ölmüşlerin pis kokusu.
Özlemin susuzluk,
Dudaklarım kuru.
Islat dudaklarımı bir miktar,
Su gibi aziz olan dudaklarınla.
Öldürmeliyim Neyzeni,
Ölsün özlemin.
Gidişinden bu yana onca deprem,
Ölen onca düş.
5.0
100% (2)
