Bir kız çocuğu görüyorum Anna,daha sekiz yaşında.
Belini sıkıyormuş gelinliğinin kırmızı kurdelesi.
Çocukluk düşlerini kapatan duvağını takmışlar,
Bu yüzdenmiş başının ağrısı,
Kalbinin sızısı.
Gelinlik diyorum Anna;
Sekiz yaşındaki bir kıza yakışır mı sence?
Sekiz yaşındaki bir kızı zifaf gecesine soktular Anna.
Bir amcanın altında kayboluyordu o gece taze bir beden.
Sekiz yaşında ölüyordu kız çocuğu,
Bir amcanın altında.

Bir Afrikalı çocuk görüyorum Anna,
Bir lokma ekmeğe hizmetkar eylediler,
Peşinden gidiyordu bir lokmanın,
Dermanı kalmamıştı.
Açlığın katil ruhlu esintisi sarmıştı etrafını,
Açlık galip gelmişti Anna,açlık !
O daha çocuk yaştaydı,
Taze gözyaşlarını kesesine doldurup açlıkla savaşıyordu.
Kaybetti savaşı,ölüyordu.
Açlık denen katil ruhlu esinti kırıyordu kemiklerini;
Bir Afrikalı çocuğun.

Affedin çocuklar
Duamıza mihman edemedik sizi
Siz bu dünyada var’mış gibi yaşarken duyamadık sesinizi,
Şimdi ölmüş bedenlerinize dua döksek su yerine;
Mezarınıza şeker saklasak,
Toprağınıza hanımeli eksek,
Ninni söylesek duymayan kulaklarınıza,
Kör gözlerinize denizi,yakamozu göstersek,
Parmakları kopmuş ellerinizi yüzümüze sürsek;
Bizi affeder misiniz?
Affedin bizi.