Aklıma düşmese şu gölgeler
Sonra güneş kenarlıklı bir bahçenin
En son deminde kızıl şerbet
ummandan katrelere düşse
düşse de beni alsa çemberinden
cehennem içinde şubelerim var
yorgun düşlerime hançer çeker
kırılır gider manolya
ıslandıkça düşer matem
masumiyet timsali gamzelerine
bir gün düşer
bu günlerin dakikaları
ömür bahçemizden
gönül bahçemize yazılır
yazılır da kaderin ufkunu
senin benim umudumu
alır götürür dibi bilinmeyen
melal denizine
sonra boşluk kalır
bakır renkli tenini öper
dalgaların küçük mermer midyeleri
sırılsıklam olsam
denize karşı yağmur yağsa
mavi renkli gözlerine değse
dualarım âhlarım
nefesine dolsam
kadehinde renk olsam
solsam gitsem
arıyorum ama bulamıyorum
hüzün renkli o sayfanın
badem çiçekleri dolu
çağla yeşilini....
Sonra sen geldin
Kapımdan içeri kahve tozları
biraz sembolik şaşkınlık
ama iyi ki geldin
ve gittin
kaldığın gün gittiğin güne eş idi
doğduğunda, battığında, güneş idi