0
Yorum
1
Beğeni
5,0
Puan
758
Okunma

Düşledikçe içinden çıkılmaz bir hâl alıyor ümitler
Mavi deniz gelmiyor penceremden
Mesela sevmiyor martılar penceremi
Toz bir resim buruşuk çehreme konuyor
Gidiyorum ruhumun tecessüs ettiği yere
Kulağım niye çınlıyor bu yalnızlık curnatasında
Kahve dumanıyla gözleri doluyor
Rıhtımdan kalkan takvim yaprağının
Ve yine hazan yine hüzün
Kırılıyor en derinden
İçerimden
Belki de senden, benden
Bir parça gök rengi düşüyor
Suya, su hayat buluyor
Ellerinin pınarından
Eleni !!
5.0
100% (2)