"Ey Rabbim;
/elimi güclendir niyetlerimi razı olacağın eylemlerin öncüsü kıl.
Her halimi varlığının kudret ve azametinin şahidi yap.
Başıma gelen bela ve musibetlerimi ıslahıma vesile eyle.
Yarınımı felaha erdir,hakkını vermeyeceğim imkanlardan beri tut.
Sevdiklerimin ecrini sevdiklerinin ecri gibi aziz,
düşmanlarımın zilletini düşmanlarının akibeti gibi kahreyle!
Beni razı olduğun nefeslerle yaşat,kendimin şerrinden esirge.
Amin."

cinnet;mufassal korku
mahyası manidar suskunluk
hiçbir şey değilken herşey
şiir ayıklar hayatı

dili yok kelimelerle söylence
ilk ikrardır yalnızlığa
mutluluğun ihramı bir vakitten
yiğit bir alıntıyla

ben bence beni bana bıraksa
içime dürülen hüzünleri
açardım bir çiçeğin kanatlarında
bir kelebeğin kokusuyla

korku mihmandarıdır yarının
eceli iffetleyen umutla
mevsimi muhkem kılacak
mahnileri fısıldar

dan dan kızıl elli davul
barut hızıyla bir yangın
görülecek hesapların arasında
ne çok üzülecek insan var

dedi öyle değil böyle değil
özü sözüyle bir olmayanın kini
geçer akçeli kese de değil
destur verin devasa aşka

masal kanlıdır hayat dirisi
cismü canı küheylan kesilen
mülk ü süleyman sarayında
hüdhüd endamıyla türk olur

ey ölümü göğsüne ilikleyip
meydanı kuşatan mursili yürek
direndiğin her adım cennet
direttiğin her hak gerçek

işte saniye bazlı nefes-im
kösteklimde büyür de büyür
yarin yareni olmak dilerim
yarim Rabbim bilin isterim


eski yeni bilinen meçhul
ne varsa varlığı mükellef
derdeset olup haşredilecek
bir ısrarla hesaba çekilecek

ben malum vicdanımı vakfedip
körelteceğim bu hukuksuzluğu
ölçüp gölgelerinin ağırlığını
koyu bir ışıkla susacağım

işte gözlerine mucur dökülü
insansa insan denilebilir belki
belki mecburi istikametle
varolunmuş ileri dereceli mahluk

ben haylamayım da kim dirilsin
şiirin diriltici soluğuyla erken
eleyip ince saza vurup mızrabı
mazlum gözyaşlarını kim sivriltisn

buzdağı kesilmiş kertili yüreği
avrupa avrupa duy yokluğumuzu
biz öldüğümüz yerden geleceğiz
gelip size insanlığı bahşedeceğiz


marazlıyım maviliğim şehla şimdi
baktığın yerden gördüğün şarkım
laledilmiş dualarımı sen duyma
dul şehrin paris ve piç roma

kafın ötesindedir artık safım
sokakları ışık kokan bu rahlenin
gömüldüm en içine ayet olmak için
işte şimdi kendimi bağışlay(t)abilirim