Tut yırt mavi gökyüzünü
Böl ortasından denizi
Gemiler alabora olsun
Enkazı vursun karaya
Hala soğumadıysa yüreğin
Balinalar intihara yüzsün
Topluca çıksınlar kıyıya
-Acımazsın iyi bilirim-
Avurtların mı şişiyor ne
Yüzün gözünden mi ibaret
Ne kadar iri
Renge bak ateş kırmızısı
İlk defa mı ayrılıyorsun nazlından
Eyvah zehir zamanlara gebeyiz
Desene her gece meyhanedeyiz
Ağlayacaksan işte burada omuzum
Gül yüzlümün baş koyduğu
Kendini rüyalarda bulduğu
Ertesinde unuttuğu omuzum
Ağla hıçkıra hıçkıra ateşin harlansın
Ağla duyanın duymayanın darlansın

Yıldızlar döksün yüzünü
Yıldıznameler telaşlansın
Burçlar arası topyekun savaş başlasın
Ay kuşansın zırhını gözlerinde kışlasın
Öfken dinmedi öyle değil mi
Kan görmelisin
Güneşin bileklerini kes
İnmeden akşam semaya
Otur rıhtıma ufku eyle temaşa
-Bak mavi nasıl kesiliyor kızıla-
İzledikçe dalacaksın hülyaya
Güzel zamanlar acıtacak canını
Dumansız bir ateş saracak sol yanını
Devir ettikçe fikrin
Alazın yükselecek havaya
Hiddetinden köpürdükçe
Neşe verecek bu halin ağyara

Unut artık kör et gönül gözlerini
Sil zihin sayfalarından
Nazlı yarin zümrüt sözlerini
Yakıp yıkma kırıp dökme imgeleri
Sükuta er umurunu Hoca’nın ipine ser
Dağıt kasavetini aç kalbinin kapılarını
Kendini yeni heyecanlara ver
Haydi göreyim seni yüreğim
Ayıkla içerindeki ayrık otlarını