aynı yerde bekliyor tren
gidiyor geliyor aynı yerde

ben o basamakları inerim
duvarın altında küçük bir patika
oradan yuvarlanıp karşıda çiçekleri görünce
bir sevinç
yaşamaya geldiğini anlayacak adamlar var
hiç arkana bakmadan koşmalısın
koşmalısın
istasyona doğru saçlarınla

büyülü bir deniz açılacak olursa ufkunda
oynamaya geldiğini söyle o seni anlar
gece masallar büyütüp dans edelim derse
dikkat et kırılmasın incelen yerlerinden o eski kürek

bir de aklıma gelmişken
sahilin kuzey burnunda
kargaların denize indiğini görürsen
bütün bu olanları yaşanmamış say
insanlar soysuzlaştıkça
orada
aç kalmanın ne olduğunu anlayacaksın

azar işitmiş çocukların buluştuğu boşluklarda
ucu sivri ışıklar kanayana dek yüreğine batacak
basit bir çalılığın altında güneş uyurken
sen uyumamaya çalış lütfen
gez dolaş geri gel
akşamı sıkıntı etme sakın
sıkıldıkça bulutlar
yağmurlar yağar zaten

ıslanır üstün başın ağlayamazsın
harabeler yutmuş camların en iyi dilekleri
seninle olsun başını yaslarken sonsuzluğa
ama bugün çocuk ol
bugün ağlama.