2
Yorum
1
Beğeni
5,0
Puan
823
Okunma
ducanecundioglusimurggrubu.blogspot.com/2012/07/insan-nefesine-hasret.html
insana hasret can alımlarda
boşluğa yayılır su
üst üste çıkar geçmiş
süratle yığılan kalabalığında
İlahın terk ettiği yeryüzüne bırakılmıştır insan
gökyüzü penceresi
çocukluğumu vermiş
içine düşersem
gayya kuyusundan çıkamam
ne elim ne yüzüm
yara bere içinde fenayım
tam rüyanın kesiştiği yerde
ufuk ayrılıyor
mavi kan
gri gökyüzü
tutunamıyor çığlıklarım onun eline
ne var ki en mahrem tecelligâhım aşk
gözlerim S’nin gözlerin
yaklaşabieceğim en tozlu yan
penceredeki adın
Kadın!
tüm üryan kılınışların zirvesinde
her yeri yara bere içinde
camdaki yavrusunu tutuyor
’denn das ist alles
was du hast...’*
diye, ağlamadan önce.
’çünkü sadece senin olan tek şeydir o!’
5.0
100% (3)
Cevap Yaz