eve giderken yolu karartılı bir bulutla ıslatıyorum
ışığı on senedir cebinde taşıyan bir lamba
ve şehir cinlerinin en tatlısı
oynuyor akşamın yanağıyla

selam size
size de
sana da selam küçük dost
farecikler köpekler kuşlar dinazorlar
mahallenin yokuşundan akan kana inat
yaşıyoruz mu diyorsunuz yani
söyle bakalım sen oturunca kımıldıyor mu yaprak
veya bir kokunun aynı duyguya hizmetine minnet
canına yatırıp ışık hızında akabiliyor musun arkana
aynı sen
aynı şey
tekrarı tekrar edilen niyet

ne keder
ne keder
bak hiçlik konuşuyor
içi olmayan bir yeri merak eden yolcunun günlüğü
küçük küçük kalbe damlayan yaşam belirtileri o
var olmak için aynalara inanmak lazım
şeklini taklit eden oveo

ateş mi düşecek ya da soğuyacaksa çabuk
son seslerin açılıp saçılmasına kadar
bekleyecek olanın gömleği de olmalı
ve cepleri de aralık
ışığın düşmesi ihtimaline karşı uyku
bir adım daha dese
gidemeyiz diyecek biliyorsun
aramızda ki yeni mesafe.