saklı oyunlarla bir dünya kurun kendinize
gerekirse tek başına
oynamayı bilmeli
düşmeden bantlamalı dizlerimizi
gerçi
ayaklarınızın altından kaymayacak topraklar da var dünyada




ortalık hala hayat kokuyor



yeni öyküler yazılıyor
rengarenk
hiç bir renk diğerinin katili olmuyor
eşit fırça darbeleri atılıyor tuallere
iskambilden kurduğumuz evleri bile boyuyoruz




ölüm yaşamın tek gerçeği idi
ve
onlar elele verip
en büyük korkumuz oldular



insalığın tek şurubu
sevmekten hiç vazgeçmemek
değsin değmesin
reçetesi
sabah akşam tok karnına içmek
açken denedim
işe yaramıyor



kendini büyük görme
çok seviliyorum sanıyor
ordan asılıyorsun
kalbinden
sonrası
korsan kılıçlarını bile duymaz oluyorsun
damarların naz yapmayı unutup
daralıyorsun


gökyüzüne bakıyorum arada
yıldızlardan birini es’ geçiyorum
o kaydı diyerek susuyorum
kararıyorum



Yine sen varsın ya akılsız baharlarda
açtığım tüm çiçekleri döküyorum



her tik-tak zamana atılmış bir tokat




en çokta gülüşleri öldürüyor
öte dünyalarında
ağlayışları saklıyor içine


insanın ses tonununa bile düşüyor
görmüşlük
geçirmişlik
bir süre sonra gözler bile
köreliyor


sürüyle sevgi sayıyorum parmak hesabı
üç çocuklu anne gibi
şu gelmiş
bu susmuş
o gitmiş



anka kuşundan geldik farzedersek
karabatakların hayatı
maymundan doğmuş oyunlar kadar sıradan duruyor
işte bu yüzden cirit atar tüm ayrılıklar





gitmek yenilmek değildi



acaba
ben erken mi geldim
gideyim
yine geleyim


çağa ayak uyduracağım
üç boyutlu bakacağım bu defa hayata
y e r i n a l t ı
y e r i n ü s t ü
y e r y ü z ü