Gençliğim gitti aşk yolunda.
Saçıma aklar düştü senin uğruna.
İsyan ediyorum artık yaşadığım bu hayata!
İsyanım sana değil Allah’ım.
Ettiğim bu isyan vefasız o kuluna!

Önceleri çok iyi gidiyordu her şey.
Sonra ne olduysa bitti.
‘’Seviyorum seni deliler gibi.’’ diyen o,
Şimdi bir hiç uğruna bitirdi.

‘’Asla bırakmam seni!’’ derdi bana.
Sözler verirdi, yeminler ederdi.
Daha hayellerimiz vardı bizim gerçekleşmeyen.
Şimdi nerde, hani nerede?

Yeminlerin boşa mı çıktı?
Ya sözlerin, gözlerinde mi yalandı yoksa?
Ah nasılda inandım sana?
Yeter artık be isyan ediyorum senin varlığına!

Bıkmadın mı artık ağlatmaya?
Hiç mi için sızlamıyor zalim?
Gelsen, benim olsan hani;
Ne olurdu sanki hayellerimiz gerçek olsa?

Bırakmayacaksan beni ‘’Sev.’’ demiştim sana.
Yalansız dolansız benim olacaksan ‘’Gel.’’ demiştim sana.
‘’Saçıma aklar düşürme, beni ağlatma sakın.’’ demedim mi?
Dün iyiydin, bugün ne oldu sana?

Ağlaya ağlaya gözümde yaş kalmadı.
Yeter artık be yaşamaya bile takatim kalmadı.
Ömrümü aldın benden zalim yar.
Gün görecek halim bile kalmadı.

Sana demiştim ’’Ayrılırsak yaşayan ölü olurum!’’ diye.
Demiştim ‘’Beni bırakırsan kahrolurum!’’ diye.
Niye gittin yar, niye?
Mutlu değil miydik beraber söylesene?

Biliyorum şimdi sen de mutlu değilsin.
Biliyorum sen de ben gibi bitiksin.
Hiç sebepsiz yere bitiren de sensin.
Kahrolduk ikimiz de; değer miydi söylesene?

Acı çekmekten bıktım usandım artık.
Gülmek istiyorum.
Doyasıya gülmek. . .
Sen yanımda ol istiyorum sadece.
Ama artık gelsen de ne çare?

Geçti artık, herkes uyandı bu rüyadan.
Bitti.
Koskaca sevgi, aşk senin yüzünden bitti.
Hüsrana uğradık yazık!

Sana asla beddua etmiyorum.
Rabbim seni mutlu etsin diye dua ediyorum hatta.
Benim olmadın yar, mutlu olamadık ama;
Allah’ım seni bir ömür boyu mutlu etsin.



19.06.2013
20.06.2013
21.06.2013
NEVZAT
ŞİMŞEK