Geç gelen herşey kadar
Yılların sadakasıydı mutluluk.
Eksik kaldığın her soru misali,
Başka bir dün olduğun bugün
Üstü karalanan her aşk kadar
Vakitsiz susuşlar biriktirirsin hiç olmamaşlığına.

Sanki nefesti.
Herşey vardı içinde yaşama dair.
Bir yığın oysalar vardı her gün büyüttüğümüz
Umutlar vardı her gün yeniden dirilen.
Sessizliğin sensizliği gibi
Bir yol vardı geri dönüşsüz.
Şimdilerde olmadığımız her yarın
Yolları kaybeden kadar arar olduk kendimizi.

Yorgunluk seçtim gözlerime
Artık sende bir keşkesin.
Okuduğumuz her sayfa kadar bir mezarlık
Sonrasını arayan bir önce gibi yıllar.
Devrildik.
Ve devamı geldi yokluğun bitmediği günlerim
Her yarınım katildi bugünlerime,
Eksiğim...

Son veda zamanı.
Senaryo bitti.
Bizli cümlelerin infazıydı hayat,
Ayrı yollarda yaşadığın pişmanlık gitti.
Her gün geçer atıştırmalık yaşadığın unutukanlık
Ve sanırsın kendini aynada gördüğün bataklık
Senin olduğunu sandığın herşey,
Senin değildi oysa.

Uzaktan hayattı
Yakından bayat.

Vesselam