Bensiz elbette yaşanır
Kehribar gözlerine gece inmiştir
Bakışların mütemadiyen ayaz ayaz
Kızıl tellerin kardan beyaz
Yüreğindeki kor alev küle dönmüştür
Dudakların kilitli susmuştur dilin
Acıların ütüsüz sancıların kıvamlı ve derin
Taşımaz biliyorum yükünü kıldan ince dizlerin
Ruhunu mekan tutmuştur haylaz zemheri
Baharın ufalanmıştır avuçlarında
Solmuştur yanağındaki kır çiçekleri

Bensiz yaşanır elbette
Gönlünde kış nakışlanmıştır
Buzdan soğuktur aşiyanın
Bütün dünyaya susmuş
Suskunluğundan korkar olmuştur ayanın
Kirpiklerinde kümelenmiştir cinnet
Dul kalmıştır biliyorum
Ahvaline dağıttığın merhamet
Ve bensiz yaşarken kopacak
Küçük büyük kıyamet

Elbette bensiz yaşanır
Gün akar yıldız akar yaş akar
Tükenir nefesin
Solar günlerin çürür bedenin
Kırılır şefkat sunan ellerin
Ve küle döner
Gülleri kıskandıran benzin

Bensiz yaşarsın
Ne var ki hissiz bir kalple
Rüya içinde
Bitmiş bir ömür yaşarsın..