Dokun Yarına

kaçıncı maviliklere yazılışı yüreğimin
sofrasına düşen aşkın tadında artar sevdanın rengi
mutlulukta sarhoşluğa yol olur ömrümün dengi
biz ne çok kadeh kaldırdık uzaklığımıza geç kalmışlığımıza
sil baştan yaşıyor bizi hayat, biz yaşarken güzel günleri



sicilini unutup kimliğimizin, dönüp daldık seyrine maviliklerin
kast edilmiş kimsesizliğimize can verendi
gecenin gölgesinde yazılan izinsiz inşa edilmiş sözler



kıtlık çekerken gönül dolusu sevgiler
çemberine taş koyup dünyanın
secdeye durdu umut avuçlarımızda dua ile



masalımızın başlangıcıyla hayatımızın en işlek göceği
boy verdi aklımızın kuytusunda bahara eren umutlar



bana bir gün ver yar


kokusunda dalgalanan yarınları çekip içimize
denizleri sahilleri yol eyleyip seyrimize
hiç bitmeyen ezgimiz deki gibi


’’ben adını soluğuma ben denizime ben adımı sevdana yazdım’’

s.ç.

Şiirinizi kutluyorum, Yunus diyarından selamlar.

Yazilan her siir
Once yuregin adresidir
Ki biz kimsesizligimize ikamet arayan yetim imgekerin vasileriyiz
Simdi aklayin beni bu siirle
Once ay sussun
Sonra gunes sondursun isigini
Karanliklari hice sayan kimligimizle
Elbette yerlesiriz bir mavinin icine

Saygimla

Unutulmadan buluşabilmenin düşünde...