seni her görene selam söylettim
kimse bilmeden gittiler bu dünyadan
bi de çok yaşa demediler mi
hadi otur da ağlama şimdi


herkes seviyordu
herkes birbiri için ölüyordu
şimdi yine öyle yapsınlar
bir sürü söylenmemiş sözüm var
neyse
başka biri söyler artık


Dicle Fırat derken
bilmediğim nehirlere düştüm
sanki su değil hepsi katran
yüzmeyi unuttum


benim yerim dizlerinin dibiydi
başının üstüne koyupta düşürdün beni
şimdi yerle bir yüreğim
ne pişman oldum demeli ne de keşke
olmasaydı olmazdım demek en güzeli


ne istersen ona kızarsın
istediğine anı der istediğine nefret duyarsın
o senin pazarın
ya esnaf ya canındır


nereye gitmiş onca kötü anı demiyor mu
nasıl bozuluyorum
nereye gitmiş onca güzellik
ben soruyor muyum


hep açık çay içerdi nedense
benimle demlenmeden olmazmış
çok sevecekmiş ama
giderim diye korkarmış


biliyorsun eşya almazdım eve
bir seni eve çatı yapardım
bir pencere
arabada seni sürerdim
bir taşa da seni yazarım olur biter
tamamlanır eksiklerim


sonra onu mahşere çağırdım
işi varmış gelemezmiş
sıraattan atlamaz mı
kıyamet mi ne
bitmedi aslında bu şiir yarım kaldı
bırak o da bize benzesin