Ey dünya!
Sonsuz zamanda dönüyorsun;
Mevsimlerin ağaçlarından
Yağmur çiçekleri ve yapraklarını
Toprak Kokusuyla üzerimize
Döküyorsun...

Ey dünya;
Yerinde hiç durmuyorsun.
İnsanların yaşam savaşında,
Acele edip, hecele gidiyorsun
Ve asla
Geride kalmıyorsun
Hep ileri gidiyorsun...

Ne bulursan insandan yana,
Fırlatıp uzaklara atıyorsun.
Herhangi bir şey almak ve satmak için,
Kendini muhafaza etmiyorsun.
Ne kederin ne de mutluluğun,
Nede korkun var?

Süratinden mütevellit
Yarışların yüzünden
Her şeyi bırakıyorsun.
Bir anda dopdolusun
Ve
Aynı anda bomboş.
Hiçbir şeye hakim değilsin...

İnsanın doğayla hayat bulması
Bizi her zaman yaşanılır kıldı.
Eğer yorulduğunu hissediyorsan,
Bir an için dur, dönme dünya...

Sınırsız semayı kirletecek;
İnsanlardan çöp tepecikleri
Toplanmış olacak ellerinle.
Ey ebedi hayat!
Senin denizindeki dalgaların,
Ölüm banyosunda
Bütün dünyayı
Yıkayarak temizleyecek.

Ey Dünya,
Dans eden insanların
Ellerindeki çalan zilleriyle
Ve durmadan çiğnenen ayakları tarafından
Vahşi bir ölümsüz canavara döndürüldün.

Figen ANAR