ÇANAKKALE GEÇİLMEZ

Biz Çanakkale geçilmez demiştik
İnatla, sabırla.
Bıyığı yeni terlemiş binlerce yiğit...
Bombalar üzerimize yağmur gibi yağarken
Kan kusan, can alan dev gemileriniz
Çanakkale boğazından geçerken
Biz haykırıyorduk binlerce yürek
“Çanakkale Boğazı geçilmez” diyerek.

Kimsin sen acımasız düşman
Ne işin var benim mübarek topraklarımda
Bilir misin kimler yatar bu topraklarda.
Bilir misin sen tüm insanları seven Mevlana’yı
Bilir misin sen insan değil
Hayvan bile incitmeyen
Gönüller sultanı Yunus Emre’yi
Bilir misin sen can dost Hacı Bektaş’ı Veli’yi...
Çek o kirli çizmelerini aziz ecdadımın
Kabirleri üzerinden.
Bilir misin sen Osman Gazi’yi, Orhan Gazi’yi
Bilir misin sen Niğbolu fatihi Yıldırım Beyazıd’ı
Bilir misin sen İstanbul’u fetheden
Bir yanda manevi fatih Eyyüp Sultan
Bir yanda Bizansın surlarını yıkan
Fatih Sultan Muhammed Han...

Çiğnetir miyiz zannettin ecdadımızın kabirlerini
Aç kulaklarını, dört aç gözlerini
Burası Çanakkale, burası geçilmez
And içmişiz seni Çanakkaleye gömmeye
Git evine defol Avustralya’na defol İngiltere’ne...

Bilir misin sen 265 kiloluk mermiyi
Vinç bozulunca
Ya Allah deyip namluya tek başına süren
Seyyit Çavuş ölmeden
Zanneder misin ki Çanakkale’yi geçersin
Bilir misin sen Conk Bayırını, Seddül Bahiri
Günlerce akar oluk oluk kanlarımız boğazdan
Ama bil ki burası Çanakkale, burası Anafartalar

Topraktan şehitlerin fışkırdığını görmez misin
Bu vatan için, bu topraklar için
Binlerce yiğidin bu din için
Şehitlik sırası beklediğini görmez misin

Siperlerden acı feryatlar yükselir
Bir bacağı top mermisi ile parçalanmış
Bir asker bağırır
“Komutanım son üç mermim kaldı
Akın akın düşman geliyor üzerime
Ne emredersin ? ”
Komutan gür bir sesle haykırır
“Dayan Mehmet dayan Allah bizimledir
Dayan bak yardıma geliyor Melekler.”

Bomba sesleri, tüfek sesleri, silah sesleri
Hepsi birbirine karışmış, ortalık toz duman
Komutan bağırır “Mehmet evladım dayan
Hüseyin Onbaşı’ya söyle ; bir saate kadar,
Yardım geliyor, mermi, silah, yiyecek ve su geliyor”
Mehmet haykırır “Komutanım yiyecek ve su istemem,
Vatanımın kurtuluşu için tek bir
Mermi göndersinler yeter.”
“Tamam ” diye bağırır komutan.
“Bozma sen moralini
“Verme düşmana geçit, terk etme sakın siperi.”

Aradan 2 saat, 3 saat, 4 saat geçer
Ne silahı gelir Mehmetçiğin ne mermisi,
Şiddetlenmiştir artık düşmanın topu güllesi...

Oluk oluk kanlar akmaktadır artık
Ardında tam 250 bin Mehmetçik şehit...
Çanakkale Boğazı olmuştur artık düşmana da mezar
Komutan haykırır “Mehmet evladım kalk artık
Bak zafer bizim, düşman döküldü denize.
Kurtuldu artık ülkemiz, vatanımız, dinimiz.”
Veremedi cevap Mehmet komutanın haykırışlarına
Göremedi kafasını kaldırıp ta o muazzam zaferi

Komutan gider Mehmet’in olduğu sipere
Bakar ki Mehmet’in göğsünde büyük bir top mermisi
Kolu bir tarafta bacağı bir tarafta
Parçalamıştır bütün bedenini
Kanlar içinde yatmaktadır cansız bedeni.

“Mehmeeet” diye haykırır komutan
Tüm boğaz yankılanır
“Hani bana söz vermiştin Mehmet
Hani köyündeki derede balık tutacaktık,
Hani düğününe çağırıp, beraber halay çekecektik”
Hani Mehmet oğlun olacaktı
Benim adımı verecektin
Hani oğlunun sünnetine beni de çağıracaktın
Hani Mehmet oğlunu benim ilçemde okutacaktın
Hani söz vermiştik zafere kadar ölmeyecektik
Hani düşman denize dökülünceye kadar
Dimdik ayakta kalacaktık savacaktık
Kalk be Mehmet beni böyle gözü yaşlı bırakma
Hadi Mehmet kalk nişanlına ne derim ben
Kalk yiğidim anan seni bekliyor
Kalk Mehmet kalk vatan seni bekliyor
Kalk Mehmedim ay yıldızlı bayrağım seni bekliyor
Kalk be yiğidim beni böyle boynu bükük bırakma
Kalk ve konuş Mehmet konuş…

Heyhat Mehmet’ten ne ses gelir ne soluk…
Kapaklanır komutan Mehmet’in cansız bedenine
Uzun bir zaman geçer, Conkbayırında, Anafartalarda
Tekbir sesleri gelir, zafer türküleri söylenir
Ardından ağıtlar yükselir semaya yürekler yakan…




Çanakkale içinde bir uzun selvi
Kimimiz nişanlı kimimiz evli…

Çanakkale içinde vurdular beni
Ölmeden mezara koydular beni...”

Çanakkale içinde vurdular beni
Ölmeden mezara koydular beni…

Bir süre sonra komutan kendine gelir, ağır ağır,
Oluk oluk kan akmıştır siperlere
Mehmet’in kopan bacağından, parçalanan göğsünden...
Mehmet’in elinde bir resim, göğsünde bir kitap
Komutan resmi alıp bakar, nişanlısıdır Mehmet’in
Ve göğsünde bayrağa sarılmış Kur’an-ı Kerim

Bir de Mehmet’in siperin duvarına
Kendi kanları ile yazdığı birkaç kelime

“Komutanım haklıymışsın ölmeden önce Melekler geldi
Müjdeyi verdi...

Gerçekten inandım ki
Burası Çanakkale
Burası geçilmez...”

Tüm dünya bilsin ki…
Çanakkale geçilmez komutanım
ÇANAKKALELER geçilmez…


Faruk ANBARCIOĞLU