Hani Ey Yüce Resul
Bir zamanlar sen vardın
Ne mutluydu dünya
Ne huzur doluydu evren
Hak vardı o zaman adalet vardı
Şimdi Sen yoksun
Haksızlık var dalga dalga
Adaletsizlik var
Dört bir yanda

Bir güneş gibi ışıyordun
Aydınlık vardı o zamanlar NUR vardı
Örtüldün şimdi kapkara topraklarla
Karanlık var her yerde perde perde
Zulmet var şimdi katmer katmer

Nerede o Seni öven diller
Hani nerede senin için ağlayan gözler
Nerede Senin için çarpan kalpler
Nerede emrin için eğilen başlar
Kurumuş mu Seni öven dudaklar
Tutulmuş mu Seni haykıran diller

Hasretiz hasretiz Sana
Bir gün çık gel asrımıza
Arınsın kirlerden ruhumuz
Olmuyor bu dünya
Sensiz olmuyor
Ey yüce Resul

Karanlıklar çöktü şimdi üstümüze
Zulüm sanki kan denizi gibi
Bir ışık yolla bir nokta gibi
Nede olsa gönder küçük bir aydınlık
Aydınlansın gönlümüz
N’ olur Ey Yüce Resul

Hasretiz hasretiz Sana Ey Resul
Bir gün in gel Miraç’ından
Kucağında yine namaz hediyenle gel
Gözyaşlarımıza aksın sevgilerin
Secdelerde değsin yerlere gururlarımız
Konuk ol gönüllerimize
Açsın bağrımızda goncaların
Sensiz olmuyor bu dünya
Olmuyor Sensiz Ey
Alemlere Rahmet olan

Hani hak ve adalet saçan ashabın
Hani her derde deva olan sesin
Dağların pamuk gibi fırlatılacağı
Defter gibi dürüleceğini bildiğimiz
O muhteşem gün var ya
O gün sanki şu an ama anlayamıyoruz
Kör değil gözlerimiz ama göremiyoruz

Hasretiz Ey Resul hasretiz Sana
Bir gün uzat artık ellerini
Sil gözlerimizin yaşlarını
Sensiz yalnızız bir o kadar kimsesisiz
Uzat kollarını kucakla bizi koru bizi
Livaülhamd sancağının altında
Topla bizi

Ayırma sevginden bir an
Olmuyor bu dünya Sensiz olmuyor
Gel artık
Gel Güllerin Efendisi
Gel Gönüllerimizin Efendisi
Gel ey Alemlere Sultan
Gel EY RAHMETENLİL ALEMİN olan…


Faruk ANBARCIOĞLU