AMMAR’IN AŞKI

Ammar
Yüreği yaralı Ammar
Aşk vurgunuyla
Kalbi delik deşik
Ruhu paramparça Ammar
Kiminin yüzündedir yarası
Kızgın yağlardan
Kiminin kalbindedir
Yasaklanan aşklardan
Cemreler yüreklere düşer
Hicran acıları yakar dünyaları
Söyle de
Yüreğin kanamasın ey Ammar
Yüreğin ağlamasın
Kan çökmesin gözlerine
Kızıla dönmesin kömür gözlerin
Söyle de ruhun yanmasın ey Ammar

Bu nasıl bir sevdadır ey Ammar
Her gün yangın yerine döner
Yüreğinin bir başka köşesi
Yandıkça büyür büyüdükçe yanar
Yandıkça soğurmuş yürekler
Öyle söyler büyükler
Ne yanması biter yüreğinin
Ne soğuması başlar ey Ammar
Ammar
Yüzü değil
Yüreği yangın yeri Ammar

Bilir misin Ammar
Gökyüzünde kuş uçar
Kanat çırpar
Uzatırsın
Kalır ellerin boşlukta
Ulaşamazsın
Kuş uçar sen kalırsın
Yapayalnız
Tek başına
Tutamazsın
Hicranlı yüreğin kalır
Kuştan geriye sana
Bil ki kuş dünyadan göçer ey Ammar
Avuçlarından değil
Dönmez bir daha asla geriye
Sen kalırsın hicran yüreğinle geride
Kuşu tutmak olmaz ey Ammar
Asla izin yoktur sana

Yüzler yanar kızgın yağlarla Ey Ammar
Kayalardan yuvarlanır
Sevdiğin can parçan
Başını taşlara vurur
Kalmaz nazlı bedenden tek parça
Ruh bedenden uçar
Ruh buralardan göçer
Kanat açıp göçen kuştur
Ey Ammar
Geriye bir daha dönüşü yoktur

Bir kuş olup yanık sevdan
Düştü mü ey Ammar avuçlarına
Cemre misali gökten
Ahiret yurduna bırak sen
Ulaşılmaz sevdanı
Hicranını göm yüreğine ey Ammar
Bir kuş olup düşsün gökten
Avuçlarının yerine kanayan yüreğine
Kalsın gizemleri yalnız sende
Bırak düşsün bu tertemiz aşk
Arş-ı alada hicran yüreğine…

Faruk ANBARCIOĞLU