Bir kez sesimi duymak için
güneşe çık;
orda gezin biraz... yana yana
İki yıldız ekle ki gözlerine
kör bakma(sın) dünyaya.


Kolumu kırmış bir fırtına
acısı çok az!
Bir de... kaldır gökyüzündeki o salıncağımı
unutma.
Sen de sallanmayı bırak.


Bir dilekte benim için dile;
belki tutar.
Sel taşkınları içinde hayal et
yağmurları ser üzerine.
İçten dilersen olur
melekler duyar.


Acele et , göç etmeden aşk
uçsun yarım ihtimallere tüm uçurtmalar.


Bir şarkı çal
ama bu defa ne’olur
notalarını ben yazayım,
sen elleme, karalama!


Mesela bana
beni nasıl unuttuğunu anlat...
mesela bana
unutturan bişey anlat.
Yani anlat... anlat.
Ma s a l anlat.



Bir masal anlattın, çocuktum kandım



Yeni tanışacağın insanlar olacak.
İntiharlardan bahsedersin bazılarına
uzun uzun anlatırsın;
ya da belki özetlersin... sıradan!
Anlamazlarsa seni
bırak; uğraşma.
Ben ısrarcı oldum, pişmanım!


Hemen plan yaparsın iki kahkaha uğruna;
’açıkça söylemek gerekirse’ diye başlarsın söze
’tuhaf birisiydi’ diyerekte devam.
’Bakın; biraz deliydi hatta’



Masallar anlatırsın ona
şöyle:

Evvel zaman içinde ’olmadı’
Kalbur saman içinde ’bitti’



Şiir, Yorum: Funda Mavi
(ŞİRİN KELEBEK)