Güneş, Yer, Gök

İçine taze sonbahar katılmış yaz sabahı
Eski bir vagona yükler gibi yüklendim duygularımı
Ayyaş gecelerde, ayık kaldırımlarda
Tökezleye tökezleye kaç ayakkabının topuğunu kırdım
Çetelesini tutmadım
Ağzım yüzüm kan revan içinde
Üstünden kimliğini kaybetmiş akça pakça insanların geçtiği kaldırımlara yaslandım
Hanzala gibi ayakkabı numaramı bilmiyorum
Nicedir ben de hep yalın ayakla dolaşırım
Onun için nasırlı topuklarım
Bu yüzden
Ben arkandayım diyenlerin bıraktığı yerdeyim

Ne yıllar geçti yalnızlığımdan
Hayatın beni bırakıp gideceğini, ona yetişemeyeceğimi düşündüm
Sen, bana acıma
Bir gün kaldırıp kendimi dikeceğim
Kendimi kendi içimdeki sınırsız boşluğa fırlatacağım
Geç kalma korkusundan büsbütün kurtulacağım

Sen, sırtımı sıvazlamaktan vaz-geç-artık
Ve kafandaki acabalara rest çek
Müsterih ol
Haydi, gel benimle
Duracağın yeri sen belirle
Soruları ben
Mesela
Acımanın lügatçe manası nedir sence?
Acımak acıyı hafifletmez bence
Nice acıyanım oldu dilinde tatlanıyor acımasız acı sözler
Bana her defasında hayatı ve imkânsızlığı yeniden öğreten
Mucizevi kıymetler yitirdim ben
Namlusunda ateşledi kendini
Kızıl bir kor gibi örslerine biriktiğim ruhum
Ne kin tanır ne nefret
Bedbahtlığa esir düşsem de yine de ah etmem
Örneksemek bir ruh hasleti gerektirir

Ayrımsayamıyorum gönül dar geliyor hislerime
Bazen hayatıin sigortası atar
Kendi karanlığıma gömülürüm
Şakaklarım bitap düşene dek hayal kurarım
Hayal kurmayı hep iyi bildim
Gerçekleştirmekte ise hep acemiydim
Kabiliyetimin beceriksizliği hayatla aramda durdu
Buna basiretsiz veya ferasetsiz de diyebiliriz

Hey! Sen Daha sert tut saçlarımdan kaldır beni
Bari sen yükselt sesini
Gözüme gözüme sok gerçeği
Ki gökyüzü daha bir geniş görünsün bana
Yıldızlar nasıl saplanmış geceye
Öyle sapla bağrıma
Acıma bana

Ne derseler desinler benim için
Lütfen duygularıma ve muselere laf etmesinler
Ne hayat, ne de baht suçlu
Kaderin de bunları yazdığına inanmıyorum
Hazreti Musa gibi tanrıyla konuşmak isterdim
Kusurları affet derdim
Sonra usulca eklerdim
Beni de affet!

Toydum ve bir hayal kırıklığı darbesiyle devrilmekten korkuyordum
Altından hıyanetlerin geçtiği köprülerden geçtim
Yol ayrımında sarsıldı altımda itibarlı yaylar
Yasak tabelanın altına park ettim
Aradım ama bulamadım gafleti anlatabilecek kadar gerçek bir yalan
Şimdi gidiyorum
Gönül tasımda hüzün tanıda yazdığım bir şiir
Kulaklarımda deneyimin küpesi

Ertele beni acımayı
Sen, öyle yaşa ki hiç acıyanın olmasın
Hiç kimsenin gözdesi de olma
Hiçbir şey korkutmasın seni
Acaba ihtimali dışında
Buna zaman da dahil
Diyelim his edeceksin his
Hislerin anne karnındaki bir bebek kadar saf ve masum olsun
Seni bayağı sananlar
Hiçbir şeyi hak etmedi itimadı hak ettiği kadar
Desinler
Erdemsiz sanılanlar
Erdemli sanılanlardan erdemli çıktı
Desinler
Hani diyor ya ustalar
Bu, bir toplum için önemlidir

KAYIP YALDIZ