Pierre Loti de bir maşuk tanıdım; Büyük adalı!
Âşk sevgi, Adalıyla aynı safta

Yıllar geçmişti aradan
Her yıl bugün burada!
Âşk adamından âşkı dinlerken
Önce bir seziş bir duyumsama
Sonra bir esinti ta içeriden
Düşleri âşkı yenilerken imgeler bozuyor

Gizemli sitemi kime?
Soramadım...

Ben kimim?
Bir kadının kıyısında direnen
Ben kimim?
Bugün bile dünkü kadar âşk için ölünce suçlanacak
Bilsem de adını şimdi bir türlü anlatamam
Belki de aynı şey
Az evvel demek ki buydu üşütür gibi titreten
Başım dizinde sızıyor
Sevdiye

Âşkı nur
Gözlerinden süzülür damıtılan ışıkta
İşte bu özlemden oluşur yeniden doğuşu
Şöyle başladı kalbinin dili
Yüreğim ah! Yüreğim!
Birkaç yüzyıl âşk yaşar gibi
İki ayrı âşkı bir bütünde eriterek
Her zaman böyle olur işte
Kaç güneş içimde vagon vagon
Kalbimde bütün ince kemancılar
Öldürecek bu kadın beni!

Yavaş, yavaş!
Kim kimi?
Sözüm onun pozudur

Kalbim yorgun şaşkın bir âşık gibiyim!
Kalbimde sanki bir kuş çırpıyor
Yeni yetme gibi nutkum hopluyor
Yemeden içmeden kesildim
Ruhum titredi canımda
Nasıl anlatsam! Vay kurban
Sunuverdi içtim içtim, iplik iplik damarlarım söküldü
Kırmızı şarap tadında
Damağımda lezzet Leylâ!
Ben yeniden âşık oldum
Eskimeyen eski âşkıma!

Aklımı pakladı
Bu âşk temiz bir iman
Devirir gönlüm ile aklımı
Kalbime bir şey dokunur
Yetmiyor dilim anlatmaya
Manolya yüzü! Ömürlük çıra
Anladım ki alev alev içim dışım yandım oy!
Narin bir meltemin sallanan esintisi
Ürperir kendime gelirim
Feryadı figan, tesadüf bana değdi
Islak dudağı bir yürek düşün
Göz rengi şiir
Birazda şair
Kâfi mi?
Gönlün prensi öyle olmalı
Dedi

Sahtekârlık bu
Ocağına düştüm nazım ağabey lütfen yap bir dörtlük
İşe yarar mı?
Sağol ağabey
Adında bağımsız dize bütünlüğü
Ruhun şâd olsun Nazım ağabey!
Dörtlündeki en küçük anlam!
Bulduğunu tut
Rehin alındı bu yürek
İkimizde seni seviyoruz
Sevdiye

Senden, benden istediğini istemiyorum
Yenisini hayal edelim
Hiç bir şeye değişilmezmiş
Kapısında çocuklaşıp sabahı bekledim
Öğrendiğinden fazlasını öğretti
Duyacağım başka hiç bir şey kalmadı
Bir tek sen mühimsin hayatta
Farkı fark et
Sevdayı kaç yıl okuduk kolay mı dile?
Tutkulu, kusurlu, fena zayıf bir kalbim olduğunu hatırlattı bana
Biliyorum adını söylemek yasak sana

O, Kim! Kim bilir?

Yüzüm kızardı utanmak istiyorum
Sanki arşın yedinci katından düştüm
Kalp ritimim diz kırarak nazlandı
Yıllar! Düşün mü, konuş mu, sus işte!
Hey gidi Adalı
Sevgililer gününü hiç hatırlamadık
Hafıza kaybımı?

Yoo, gün yetmedi!
Tıka basa dolu üç yüz atmış beş gün
Sevgiyi tartan terazi hiç fire vermedi
Döne döne, ciyak ciyak bir “valentino”ya başladık
Yılları sayma!
Bugün bizim tanışma yıl dönümümüz
Elinde bordo kadife kutu
İçindekinin yok bir önemi sadece yılların anısı

Her yıl değil, her gün yıldızlardan kırpılmış sevgi düşer evime
Bazen kırmızı bir gül, bazen sarı, bazen ebruli
Bazen beyaz
Hiç unutulmadım!
Âşkın çalkalanıp taştığı senelerde
Sevgi ağzını tıkadım
İlk âşkı yaşadım

“Sevdiyenin” âşkı sevgisi aynı safta!
Tutuktur yürek içinde kat kat
Gördüm ki şefkat döşeli farklı değildi aydan
Azimli yüreğini koydu âşkla sevginin arasına
Bu adalı düşürdü girdaba
Analar doğurur mu böyle maşuk bir daha
Kalbim kadim bir kalbin kanadında
Revan bir yolculuğa çıktık
Şavkınla ruhunun içinden geçerek bir resmini çektim
Duru bir âşk raksında dinliyor sevgi senfonisini

Ah be! Adalı aşk telaşçısı
Sanma öyle
Yâr o ki, hepsi yaramaz bir esinti mi?
Sen sevdiye

Akıllı bu ihtiyar

Ne diyeyim Adalı sana?
Âşkın sevginin mürşidi
Bende hiç değişmedin ki!
Yaşın ne önemi var
Bu âşkın esrarı atıfeti
Mor erguvanlarda bitmeyen tufan
Valentine bile rakibin değil!
Söz bitti fasıl tamam
Âşk huzuruyla yaslan arkaya
Bir ihtimal daha var
Kalkalım mı? Yaşanacak çok şey var!
Uykuya hazırlanıyor gün
Bir dilek tut içinden
Şimdi dön gülümse kendine

KAYIP YALDIZ