Aşk adasından kalkan son vapurun
Son yolcusuydu
Gece

Yıldız bir mızrak boyu yükseldiğinde
Hazin bir çileden arta kalan hüznü
Makas değiştirdi kalbinde
İçinde dal budak salan aynı rezil şikayet
Rotayı kırarken engine
Bir rüzgar koptu tur dağının bağrından
Defter dürer gibi dürerken maziyi
Poyraz’ı karayelden ayıramadı

Yedi kat göğün altında
Kıyamet öncesi gibi
Masun bir sübyan çığlığı düştü memnu ateşine
Tek bir şimşek kalmadı göğün hurcunda

İlkin, acının en güzeli fütursuzca
Deniz üstü gibi köpürdü
Anaç telleri sonra oynandı yerinden
Yeni düşmüş minik bir yaprak gibi
Savruldu, savruldu
Savrulurken
Meçhule açılan bir kapının eşiğinden
Bir rüyayı izler gibi izledi kendi kendini

Yani
Çözülecek bir bilmece gibiydi
Önünde dizboyu sorular
Kucağında acının en güzelinin dökümü
Kirpiğinde en yanık gözyaşının tortusu
Bir başka keder vardı ruhunun yasında

Can havliyle
Baka baka o muhteşem istikbalin gözüne
İnatla... İnatla...
Çekip çekip çıkardı aklından
Kalbine hükmeden dürtüleri

O övülmüş, övünmüş
O mukaddes saf bir aşkı temsil eden
O iffetsiz ateş
Yeni bir yöne evrilirken
Patladı içindeki koza
Yutkundu, yutkundu, olduğu yere çöktü
Ayakucuna düşüp kırılan onurunu
Gözlerinle topladı

Sık sık sevdayı inkar edip
Yeniden inşa etmenin kavgasını verirken
Kaç fildişi kulesi yaptı
Kaç fildişi kulesi yıktı
Kaç kere bir yenisine başladı

Belki
Yaşamaktan korkuyordu
Riyadan!
Zulümden korkar gibi ürküyordu
Belki yaşadığı vadide insanlar kıyıcıydılar
O imtihandan geçmemiş sevgilerin
Hayası, iffetti noksandı

Belki de
O ka-os dan kaçıp
Asude bir vadinin inzivasına iltica etmek istedi

O ki
Kaderin her tecellisine
Saygı beslemeyi öğrendi de
Hayat meclislerinde fedakarlık
Kuduz köpek gibi kovalandığını
Fark edemedi

Oysa yufka yüreği
O yanık kalbi merhamet mezhepindendi
Mesela ikinci el bir kitap hediye edeni
Bir ömür sevebilirdi

Nedir ki
Çilenin iki eli iki yakasında
Mini minnacık bir kadın
Ve el kararı yüreği titrer
Allah korkusundan
Edepli bir sevdayı inşa ederken
Aynada kendi gözüne
Günahsız bakmaktı tek istediği

Belki o vuslat için
Yaratılmışların en mükemmeliydi

Belki de
Sevmek, bir kitabı sevmekle başlar
Ve bir insanı sevmekle bitiyor
Kim bilir

Şüphesiz az çok sırrına ermiştir
Gece bu
Ne yoğun karanlıklar
Ne de kaderin külfeti yük olur ona

Melik bilir...
Gecenin yufkadır yüreği
İkinci el bir kitap iblis hediye etse
Minnetle önünde eğilir...

Ah be gecem
Melik sana kıymet verirmiydi
Yufka olmasaydı yüreğin!

Leyla Çakıcılar
[Kayıp Yaldız]