Evlat günü bu bugün
Evlat bir şeyler bilse
Bildiğinden anne çıkar
Annenin çocukluğuna dokunsa
Öksüz çıkar
Dünyayı tanısa yurtsuz kalır…
Dehasını soracak olursan
Her şey hiç bilmediğin gibi

A benim günahsızım[!]
Hiç bilmediğin gibi
Gönlümde gölgelenmiş bayat bir hüzün
Bir yanda Dünya anneler günü için şölen hazırlığında
Bir yanda annelerin doğurduğu [bir milyar yirmi milyon] aç insan
Gözlerinin önünde
Umudu savrulmuş haldaş yüreklerin
Ve buharlaşmış merhameti arayan annelerin acısı

[Sağduyu rahatsız olmaksızın]
Diyorlar ya
Merhametin dili, dini, ırkı ve cinsiyeti yok!
Hiç değilse bir günlüğüne
Dünyayı annelere verseler
Bir günlük de olsa öğrensin dünya anneler gününde harcanan parayı bağışlamayı
Ah dünya
Sen anıların, açların, acıların şehrine benziyorsun
Bu soğuyan dünya, çocukların yüzü suyu hürmetine donuyor

Zaten annelerin sizden kendi için
Hiçbir şey istediği yok
Anne olmasaydı kadın bilmezdi
Ve çok acıtmazdı hayat
Bu yüzden o acılar kendi diliyle anlatılır…
Annelik de böyle manzume bir karişimdir
Bir gün annelerin doğurduğu çocuklar
Dünyayı alacak elimizden tarihten hesap soracaklar

Şiir süratli
Üzülme
Sen! Kendine benzersin
Ağlamaz şikâyet etmezsin…
Sevdaya meyilli, kadere mecbur…

Aslında zor geliyor aynı göğün altında anneler gününü kutlamak
Bir milyar yirmi milyon insanın hoş görüsüne sığındım affını diledim
O annelere dünyanın dönüp bakmadığı günlerin
Anisini hatırlayarak bütün annelerin gününü içtenlikle kutluyorum

Suskun
Hep sözün bittiği yerlerdeyiz
Ben aç uyuyan çocukların uykusunda kaldım…
Rabbim kimseyi kendinden başkasına muhtaç etmesin
Senide suskun!

KAYIP YALDIZ