Biz giderken ,
Zaman nasılda geçmiş.
Çaresi kalınmayan tek hediyedir sana ayrılık.
Sözün bittiği her yer sana
Başlayamayan her cümle bana kalsın.
Kendine iyi bak.
Gidilen yollar soğuk olur.
-
Kölesi etmiş bizi zaman.
Tek pencerelik yaşama sığdırılan neşeler
Gökyüzünden ibaret artık.
Sana giydirdiğim hayaller oturmamış üstüne.
Ya çok daralttı seni bu hayaller
Yada benim hayaller ;
Sende eskisi gibi değiller...
-
Tutunamadıklarımızdan tutunmayı öğrendik sonra.
Her cümleye davet ettik
’Belki Bir Gün’ü
Tek şeritli yaşam yolu ;
Kalabalık geldi kalbine..
Şimdilerde ışıksız kaldı geçtiğin şehirler.
Sanada tutunamamıştım...
-
Beyaza boyadığım her siyah kızgın bana artık.
Hayatın renkleri acımasız.
Her tutuşda içimi ısıtan elin
Şimdilerde yüreğimi yakıyor.
Sonu bitmeyen bir cümleydin sende,
Olumsuz yüklemlerden.
Devrik aşk devrik yaşanır..
Yoksa sen devrilirsin aşka..
Bakma öyle tattın sende bu duyguyu.
Mesela , giderken.
-
Malesef sustuk artık.
Her kadehlere yuvarlandık.
Ve her kadeh daha çok soğuttu yaşamı..
Ya da benim üstüm inceydi bu kışa..

Çok sonraları giyindik başkalarının acılarını.
İnsanı terketmeyen bir o olsa gerek.
Ve seninde beni terkettiğin yaşam
Ayrılıktan ayırdı beni.
Ben kırıldım , ayrılık kırıldı.
Anlatmıştım yalnızlığıma hayalleri.
Ben giderken.
Zaman nasılda geçmiş.
Ve artık her saatin sesinde
Bir kez daha ;
Yalnızlık kırıldı...

Yalnızlık giderkende tek yaşanır...

Vesselam