Çocuktun ufacıktın,
Boyundan büyük işler yaptın,
Top oynamaya vakit bulamadın ama
Sırtında küfe taşımaktan bitap düştün, acıktın
Bineceğin bir akdoğanın da yoktu.
Çünkü dünyanın bütün yükü senin minnacık sırtına bindi.
Aşacağın Kafdağı da aşıldı,
Yüreciğin deşildikçe deşildi,
Ne sen Türk beyi ol, ne de peri kızını kurtar.
Zira o günün devleri dürüst, mert idi.
Sadece gurbet, hasret, dert idi.
Yiğit, sevdanın ardından dağlar delerdi.
Şimdi peri kızları kirli yorganların altından kalkarak sahneye fırlıyor.
Atlas yorganları petrol şeyhleri örtüyor.
“Tavşan kaç, tazı tut” nakaratı hala revaçta,
Karnı tok olan da Mercedes istiyor,
Beyoğlu’nda geziyor aç ta.
Sosyal adaletçi, reformistler işçi satıyor,
Sendika ağalarının yatağında flaşlar patlıyor.
Ne yaptığından utanan var, ne namus kaldı, ne ar?
Fadime’nin suçunun cezası yine vesika,
Hakkını ararsan hep “tu kaka”
Seni kurtarmaya da gelmez Şahmeran,
Her zaman olduğu gibi sen kendi derdine yan.
Uyan ey aptal karga, gaflet uykusundan uyan.
Tilki eskisi gibi yine peynir çalıyor.
Birileri yine çıkarı uğruna basen yalıyor.
Avrupai nikâh kıyıp, şerii hükümlerle kadınını boşayan,
Medeni kanun koyucuya, isyan ediyorum isyan.
İftarını boğazdaki yalısında açarak,
Anasının kuzusuna apışarasından kurşun saçarak,
Kahramanlar olunduğu gün bu gün.
Köroğlu, Battal Gazi, Deniz, Yusuf, Dursun
Dün kahramandı dün.
Boş yere avutma kendini “çocuktum ufacıktım” diyerek,
Sen yine ufacıksın bu düzenin hantal dişlileri arasında.
Ne kaldı ölüme şunun şurasında.
Ölünce kurtulacaksın bu hain debdebeden,
Hiç kimse sevemez daha fazla seni rabbinden.
Top oynarken acıkırsın, inşallah,
Çocuk yüzün gülümsüyor hah, hah, hah!