Yaa Hayy!

Can verensin, canlı tutansın.
Cana yönelik her tasarrufta,
Yine sen varsın.
Her iyelik zamirini kullanan ben arsızı,
Senki “Rahman” sıfatınla sarmalayansın.

Yaa Kayyum!

Her canlıya devinim sağlayan,
Her devinime rota koyansın.
Her özneyi şahsında merkezleyen ben densizi,
Cüz-i iradeyle destekleyensin.
Rızanı talebi, azgın nefsime,
Ödül vermek için sebepleyensin.”

En büyük kusurum şudur ki Rabbim,

Senden izinsiz yaprak düşmezken,
Bir nefes almaya güç yetiremezken,
Tüm yiğitliği benden bilerek,
Her işe, oluşa ahkâm keserim.

Zahirsin,
Bakmasını bilirsen,
Her çiçekte sen varsın.
Batınsın,
Yüreğime sorsam, yine sen ordasın.
Dünyanın çekimine direnç göstersem biraz,
Habip sıfatınla Yaa Rab!
Sevdana sarmalarsın.

Hala kendimle hesabımın idrakinde değilim.
Sanıyorum ki ,
Yaa! Süphan!
Dünyanın merkezi benim.

Tövbeler Şah’ım,
Tövbe Yaa Rabbim,
Aczimin bilinciyle,
Huzurunda diz çökerim.

Af ,Ey Gaffar!
Af ,Ey Settar!
Öyle sarki sevginle,
Yakmasın bendeni nar.