Masum bir istekti orijinal kalması parkın.
Yüreğim bir bütündü haklı isteğin yanında.
İncecik bir sızı, korku filizlendi aniden!
“Marjinal gruplar yönlendirmesin bunca masumu sakın”dedi,
İçimdeki biri.
Ağaçlar kesilmesindi,
İçki yasağı olmasındı,
Zira!
Yaradan, cennet, cehennem yaratmış,
Seçme hakkını bize bırakmıştı.
Oylarımızla seçtiklerimiz,
Seçme hakkımızı alamazlardı elimizden.
Evet, ama neden?
Haklı taleplerimizin hepsini birden,
Masumca istemek varken!
Millet adına tepki koyduğumuzu varsayarken,

Millete, yani bize ait camları kırarız?
Kaldırımları sökeriz,
Kurumları yakarız, yıkarız, yağmalarız?
Al bayrağın dışında bayraklar açarız?

Birimizin kardeşi,
Oğlu annelerimizin,
Kadınlarımızın eşi,
Yani memuru devletin maaşlı,
Ki eli mahkûm maaşa polisin,
Göğsüne nişan alıp taşları atarken masumusunuz?

Kaçacak yeri kalmayan kedinin,
Sizi tırmalayacağını bilmiyor musunuz?

Haklıyken haksız duruma düşmemek için,
Aranızda kan emmek,
Sizi yem etmek,
Niyetinde bulunan piçin,
Kullandığını sizi görmüyor musunuz?

Bunca yoldan çıkmış grubun attığı taşa rağmen,
Bunca hain maskeli grubun yardığı başa rağmen,
Bir de kişilik bozukluğunun manik dönemini yaşayan azgınların,
Kimlik arayışında kadere kızgınların,
Uluslar ki ulusumun refahından rahatsızlıkların,
Tetiklediği kontrolden çıkışların,
Sonunu görmek için,
Kâhin mi olmalıyız?

Sanırım artık durmalıyız!

Gezi parkıysa amaç!

Orada aylarca,
Nöbetleşe halkça,
Kitap okumalıyız.

Her harfi taş eyleyip,
Şiir yazmalıyız.

Kalemi kılıç sayıp,
Her türlü baskıya mezar kazmalıyız.

Yazmalıyız,

Yazmalıyız!

İçki yasağına “hayır” yazmalıyız.

Kontrolsüz güce”hayır” yazmalıyız.

Alternatif sunamayan muhalefete “hayır” yazmalıyız.

Bölünmeye “hayır” yazmalıyız.

Ehliyetsiz kadrolaşmaya “hayır” yazmalıyız.

Yazmalıyız,

Yazmalıyız.

Çocuklarımızla el ele, diz dize,
Seksenler,
Doksanlar,
İkibinler

Aynı doğruya “evet” ,
Aynı yanlışa “hayır” yazmalıyız.

Faşizme karşı duvar olmalıyız.

Bölücülere karşı siper olmalıyız.

Ülkemizin bütünlüğü için ölümü göze almalıyız.