çocukluğumu özledim ben.
hesapsız çokluğumu,
sadece ekmeğe suya yokluğumu.
tahta dolap banyomu,
demir teneke somyamı
annemin tararken yolduğu saçlarımı özledim.
Çocukluğumu özledim ben,
ne kaldı ki dünden?
babannemin ölüyor diye korktuğum horultusunu,
bisikleti üstüne sürdüğüm memet emminin homurtusunu,
Çelik çomak oyun arkadaşlarımı,
tepeden bakmama sebep tahta bacaklarımı,
kara kabaktan kovamı,
abajur kağıdından dudak boyamı,
lastik pabuçlarımı özledim.
Çocukluğumu özledim ben.
köyümün pulur tepesini,
kulağımın kiren küpesini,
armuda asılı salıncağımı,
ladesten üttüğüm alacağımı,
ellerimin donuyla okula götürdüğüm odunu,
amerikan yardımı köpüklü süt tozunu,
parmak uçlarındaki sıra dayağını özledim.
çocukluğumu özledim ben,
barajın yuttuğu kara sabanı,
kaçamak bakarken kızaran hasanı,
alı al, moru mor, bayramlıklarımı,
çamurdan yaptığım çaydanlıklarımı,
saçlarımın yumuşatıcısı kili,
hani bana böğürtlen toplayan ali,
gelin ablamın yanağından sarkan teli özledim ben.
çocukluğumu özledim.