Derin suların kollarında akıntılar bulmuş akar gider şu yaşam
Sert kayalarda dövülürken alaca karanlık çöker kimi zaman


Buz gibi kollarıyla sarılır bir fırtına önü açık paltosundan sızan
Ayaz böler gecenin sesini aldırmaz üşümeyi unutmuş şu yazan



Bir dediğimi iki etmeyecek harflerim bana kanıp yazacak yine
Beynimin çıkıntılarında sondaj kuyular kazılacak derinlerde



Bir nane yaprağı yüzer suda yine ayaklı bardak masa üzerinde
Yaşam sürükleyen akıntısında nerelere taşımıştı zaman ibresinde


Soğuk hava park bomboş bir kaç kişi iki köpek vardı caddelerde
Dağ yamaçlarından buz gibi ıslığı aldırmaz rüzgar üşüttüğü şehirde


Keskin acı bir rüzgar çıkıp acımasız kırbaçlar vuracakken  yüzüme
Zifte boyalı gece görünecek az sonra  şu sokak lambalarının birinde







yine kayıp sayfalarım işte
şiir kıyısından akıp giden zaman ile.............